تحلیل و نقد عملکرد دیوان اروپایی حقوق بشر در برخورد با ادعاهای نقض ماده 8 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر

حق بر حریم خصوصی و حفظ اطلاعات فردی و خانوادگی، یکی از اصول و آزادی­های بنیادینی است که همواره در اسناد بین­المللی متعدد حقوق‌بشری، ازجمله کنوانسیون اروپایی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است. کنوانسیون در ماده 8 ابتدا به معرفی حقوق مربوط به حریم خصوصی پرداخته و در بند دوم، امکان محدودکردن آن حقوق را تحت شرایطی پیش­بینی کرده است. مقاله­ حاضر در نظر دارد عملکرد دیوان اروپایی حقوق بشر را در مواجهه با ادعاهای نقض حریم خصوصی بر اساس کنوانسیون مزبور و سایر اصول حقوق بین­الملل بشر، نقد و بررسی کند و یکپارچگی، ثبات، قطعیت و عادلانه‌بودن رویه دیوان را به محک گذارد. با بررسی رویه­ دیوان، مشخص می­شود که به‌طور کلی، به‌رغم انتقادهای وارد بر عملکرد این نهاد، دیوان توانسته است رویه­ای ثابت و به‌دور از تزلزل از خود بر جای گذارد که ضمن اینکه مفاد ماده 8 کنوانسیون را اعمال و پاسبانی کرده است، موفق شده است به جهات مختلف، آن را تعدیل کرده و توسعه بخشد.